Sahafın Hüznü

Bir kitap yorgunsun, raflardan düşmüşsün,
Unutulmuş satırların arasında.
Bir sayfa, bir cümle, bir kelime
Hepsi silinmek üzere, hepsi yara.
Okuyucuların aceleci gözleri
Eskimiş cildine değmeden geçer.
Mürekkebi solmuş sayfaların
Anlatır sana bir devrin keder.
Kırık bir hüzün gibi
Ne yeni ne eski.
Bir sayfa, bir cümle,
bir kelime, hikaye sanki…
Anlatır kitaplar bir devrin sonunu
Hatırlatır bize geçmişin izini
Yorgun bir bekleyişle
Okunmayı bekler.
Sahafın ellerinde can bulur yine
Eskimiş sayfalar yeni bir anlam kazanır
Her satırda bir umut belirir
Hayatın anlamı okurla belirginleşir
Yepyeni bir sayfa açılır sanki.