Biliyorum inanmak zor
yalan değil, kanma sağır sükûtuma
söylenmemiş her kelime
birikiyor içimde
taşlaşıyor zamanla
görünmez bir zırh
örtüyor kırık dökük ruhumu
oysa ben,
bir serçe kadar ürkek
bir çocuk kadar saf
sana koşmak isterken
ayaklarıma dolanan prangalar
tutuyor beni, bırakmıyor
metanetim kabuk bağlayan yaram
her gün yeniden kanıyor
affet beni sevgilim
güçlü görünmekten yoruldum.
Bir yanıt yazın