Sabır Taşı

Biliyorum inanmak zor
yalan değil, kanma sağır sükûtuma
söylenmemiş her kelime
birikiyor içimde
taşlaşıyor zamanla
görünmez bir zırh
örtüyor kırık dökük ruhumu
oysa ben,
bir serçe kadar ürkek
bir çocuk kadar saf
sana koşmak isterken
ayaklarıma dolanan prangalar
tutuyor beni, bırakmıyor
metanetim kabuk bağlayan yaram
her gün yeniden kanıyor
affet beni sevgilim
güçlü görünmekten yoruldum.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir