Ruhum Bir Tuvalmiş Meğer

Ressam paletine renkleri dizdi
Kırmızı, mavi, sarı, biraz da toprak
Fırçasını suya batırıp düşündü
Hayatın karmaşasını tuvale döktü
Aşkın coşkusunu, ayrılığın acısını
Doğanın güzelliğini, şehrin gürültüsünü
Her bir fırça darbesi bir hikaye anlattı.
Ruhum bir tuvalmiş meğer
Görünmeyen renklerle dolu
Fırça değince ortaya çıktı.
Ressam son bir dokunuş yaptı
Eserine baktı, gülümsedi
Sanatın büyüsü her yeri sardı.
Ve fısıldadı: “Her ruh bir tuvaldir.”