Her tren biraz hayal kırıklığı,
Ve istasyon biraz daha kalabalık,
Yalnızdır valizi unutulan bir yolcu.
Çok sevmeyi biz filmlerden öğrendik,
Onlar ki hiç gelmeyecekmiş gibi beklediler,
Gülmek, ağlamak gibi ayrı yazıldılar,
Bir gün de sabah oldu, ben o sabahı hiç sevmedim,
Her erteleme biraz vedadır.
İşte bir bilet gişesi, kimler ki umutla yaklaşıyorlar,
Sonra kayboluyorlar yorgun bakışlarda,
Belki de yarım kalmış bir sevdaya veda ediyorlar,
Belki de her ertelenen, her vazgeçilen bilet
Yavaşça bir hiçliğe dönüşüyor,
Ve her giden tren yeni bir bekleyişe gebedir,
Bu yüzden her peron biraz unutulmaktır.
Peron Beklentisi
Bir yanıt yazın