Paslı Salıncakta Bir Ömür

Şimdi bir akşamsefası kokusu yayılıyor
Sessizliğin o bildik köşelerinde
Yorgun yüzlü, kırık düşlü insanlarıyla
Bir unutulmuş kasaba gizli olabilir içinde
Yeniden kuracak olsak hayallerini
Şimdi bir akşamsefası
Şimdi sen tam vaktindesin hatıralara dalacak
Uzaklara bakılacak tam içten ağlanacak
Hangi bir anından güzelim hangi bir
Bir yanında çocukluğun duruyor mahzun sessiz
Öbür yanında olgun bir hüzün deniz
Daha öbür yanında kilometrelerce yalnızlık
Çalışmayan kalpler için sabahlara kadar
Karanlık tenha içinde
Bir elinle de boyuna geçmişi anıyordun
Biz eskiden de en fazla böyleydik seninle
Bir yaprak düşüyorsa onu hissederdik
Bir kuşun şarkısına diyecek yoksa onu
Bir insan boyuna sevgisizlik ediyorsa onu
Ne zaman umudun sevginin barışın aşkına
Bir salıncak kurmuşsak paslı
Akşama kadar sallandı durdu