bir yalnızlığın kıyısında durulurken
su bir yere akmaz
derinde
ıslak kaldırımlara düşer
ansızın bir sabah vakti
her susuzluğun bedeli
yalnızlık
ve yalnızlık
çok melankolik bir haldir
su bir yere akmaz
o bir dinlenme biçimidir
su yoluyla gidebilir denize
yoldan sapabilir gizlice
ve toprak doyabilir sudan evvel
ama su bir yere akmaz
o bir dinlenme biçimidir
özlemek
sessiz bir hatırlama biçimidir
şüphe güvenden hızlıysa
erken vazgeçilmelidir
damla sözcüğüne
bir çeşmede de rastlayabilirsin
bir çöl ortasında da
kalbin burkulmaz
bir bardak suyu çölde görünce
o bir dayanma biçimidir
ama ürkersin
kaktüsün sevdiği havadan
hayal kurarsın seraptan
su bir yere akmaz
o bir dinlenme biçimidir
her cevheri istersin hayattan
oysa ölümle yaşam arası
uzun malum susuz bir yol
bir yere akmaz
o bir ölme biçimidir
Bir yanıt yazın