Pasaj Aynası

Biliyorum yersiz telaşım
Ama bakıyorum kendime durmadan
Çıkmadan evden
Apar topar.
Utanır da belki
Ruhumdaki
Yorgunluktan,
Gözlerim bir an durulur
Sezdirmeden.
Pasaj aynası loş bir köşe,
Sağı dükkan, solu duvar
Ortası dar bir geçit,
Sığınağıdır acelelerin
Bilhassa kış ayları.
Şapkaların, atkıların önünde
Yüzler yorgun, telaşlı,
Bir an durulmuş,
Pasaja dolmuş insanlar
Koşturur telaşla.
Ah genç kadın kalbi,
Yüzlere bakar elbet.
Pasajın ilerisi cadde başı,
Arabalar, otobüsler, taksiler
Köşe başında simitçi yanda
Hayatın sesi yankılanır.
O eski kaldırımlara
Kadın çöker yorgun argın,
Kalmış aklı aynada
Kendine bakar dalgın.