Ölüme Susamak

Saatlerdir çeşme başında beklerim.
Yüzümde kurumuş toprağın izleri,
Gözlerimde bitmeyen bir çölün resmi.
Gönlümde susuz bir sevda büyür.

Bilirim, su hayattır, yaşatır.
Ama ben susuzluğa aşığım.
Ölüme susamak, yaşamaktan geçer.
Bir damla suyla sönerim ben.

Varsın yansın içim, kavrulsun tenim.
Susuzluğum, sana olan aşkımın nişanı.
Feda olsun bu can, bir damla sevgiye.
Su sensin, ölüm de seninle güzel.

Aşkınla yanmak, suyla sönmekten yeğdir.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir