Küskün Sözleşme

Bir zamanlar ne çok severdik birbirimizi
Şimdi adımız bile geçmiyor dudaklarımızdan
Ne kadar sürdü bu rüya, bu aşk masalı
Kırgınlıklar birikti, anılar yalan oldu
Şimdi iki ayrı yöne bakıyoruz, yabancı
Nefret mi bu içimdeki, yoksa alışkanlık mı
Bilmiyorum, çözemiyorum bu karmaşayı
Belki de sadece kabullenmek gerekiyor
Her şeyin bir sonu olduğunu bilerek
Ve bu sonun bizi beklediğini görerek
Eskiden her şey başkaydı, bilirim
Şimdi ise sadece bir anı kaldı geriye
Sonsuzluğa yelken açmış bir tekne gibi
Sonsuz umutlarla dolu
Hatta hatırlamıyorum artık gülüşünü
Unuttum sesini, dokunuşunu da
Sanki hiç olmamış gibi her şey
Sadece bir boşluk, bir hiçlik kaldı içimde
Ve bu hiçlikle yaşamaya devam edeceğim