Kumral Veda

kumral veda / köhne otogarlarda
bir çay içimi kadar / göz göze gelmeler
unutulmuş adresleri arıyorum şimdi
bir telaş halinde savrulup caddelerde
sonbahar akşamı / bir hüzün bırakarak
kumral veda / dönülmez bir yola girerken
söyle kim hatırlayacak bu vedayı
güneşin son ışıkları vururken yüzüne
benim eski şarkılardan süzülen melodi
kalbinde sakladığın o kırık hikaye
peronların uğultusu, tren sesleri
ayrılığın değil benim / içimdeki yangın
her sabah istasyondaki bekleyişlerim
yanlış bindiğimi sandığım otobüsler
kumral veda / mutlaka bir gün döneceğim
hem bu ne ilk gidişin ne de sonu
radyoda eski bir tango, tozlu plaklarda
sokakta yankılanan çocuk sesleri
hayat devam ediyor bilmesem de istemesem de
saati durdurmamalı küçük anıların
fotoğrafı sakladın ya / o eski gülüşün hangisi
bak mektuplar sararmış yine sandıkta
şehirler değişecek, yollar uzayacak yarın
kumral veda / mutlaka bir gün buluşacağız
yarım kalan hayalleri birlikte tamamlayacağız
kim ne derse desin içimde dinmeyen bir arzu