ayten beni anla / deniz kabuklarinda
gün batımı izliyorum / tuz kokusu eski
yalnızlığımı belki unuturum seninle
bir meltem halinde dokunup tenine
unutulmuş yazlardan / solgun turuncu
ayten beni anla yakında döneceğim
sabahattin ali okuduğun o gün
benim eski resimlerimden sızan hüzün
avuçlarında kuruyan o yaban gülü
köhne meyhanelerdeki o dumanlı gece
içkim değil benim / gözlerindeki nem
her sabah balkondaki kuş sesleri
gramofonda neyzen tevfik hicaz taksimi
mahallede çocuklar ip atlıyor sessizce
hayat devam ediyor olsam da olmasam da
akmalı saatler minik hayatların
bırakmadın değil mi / o ilk fotoğrafımızı
bak notlar birikmiş yine yatağımda
sınavlar yaklaşıyor bak bugün yarın
ayten beni anla yakında geleceğim
yarım kalan hayatı birlikte tamamlayacağız
kim ne söylerse söylesin içimde garip bir duygu
kim bilir belki de bir gün biter bu yolculuk
Bir yanıt yazın