Kum Saati Uykusu

Evrenim bir toz bulutu, dağılıyor
Parmaklarımın arasından kayıp giden zaman
Her yıldız bir anı, siliniyor yavaşça
Karanlıkta yankılanan, bir çığlık değil, fısıltı
Unutulmuş bir aşkın, solgun hatırası
İçimde büyüyen boşluk, sonsuz bir kuyu
Gözlerim kapalı, rüyalarım firar
Kaybolmuş bir benlik, arayış içinde
Sessizliğin sesi, derinden işliyor
Yapayalnız bir gezegen, terk edilmiş
Yüzümde biriken hüzün, tarifsiz bir acı
Her nefes bir veda, bilinmezliğe doğru
Kaderim yazılmış, çoktan çizilmiş yollar
Umutsuzluğun gölgesi, üzerime çöküyor
Yüreğimde açılan yara, kapanmıyor asla
Yıldızlar şahidim, çaresizliğime benim
Bir kum saati gibi, eriyorum yavaş yavaş.