Külrengi Mektuplar

Yaz artık bir şeyler, sil baştan başla ne olur
Kâğıt bile küskün, kalem desen kan ağlıyor
Bırak o duvarları, renkler sana ne etti ki
Bir umut serp üstüne, birazcık mavi kat içine
Susma artık ne olur, kelimeler de yalnız kaldı
Belki bir şarkı mırıldan, belki de bir şiir yaz
Unutma, her karanlık bir şafakla son bulur.
Ne bu telaş, nereye böyle?
Bir dur hele, soluklan biraz
Hayat koşturmayla geçmez ki böyle.
Bırak şimdi o ekranları, gözlerin yoruldu bak
Bir nefes al derinden, ciğerlerin şenlensin
Belki bir ağaç dikersin, belki de bir kuş beslersin
Dokun toprağa, hatırla kim olduğunu
Umutsuzluğa kapılma sakın, yarınlar var daha
Gülümse biraz, dünya da seninle gülsün
Yeniden başla ne olur, hayat seni bekliyor.