sustu içimde bir lisan,
kaderime düştü sancısı!
unutuldun; sönük bir devrim…
bir şarkı fısıldıyor yalnızlık,
ellerim cebimde, gözlerim yolda
kimse bilmez içimin yangınını,
bir kavga büyüyor bende
yitik bir gülüş, kırık bir ayna
nerede o eski coşku, o genç heyecan…
külü savruluyor ömrün
sönük bir devrim
bir rüzgar daha yaklaşıyor…
Bir yanıt yazın