Küllerin Hüznü

Bu çağın gölgesi sinmiş ruhuma,
Geçmişin mirası, bir yük omuzumda.
Yaralarım kanar durur, acısı derin;
Modern zamanların yalnızlığı içimde büyür.
Ne kadar kaçsam da, geçmiş peşimde,
Hatıralar bir sis gibi çöker üzerime.
Aşk dedikleri yalan, sevgi bir maske,
Herkes kendi çıkarının peşinde sadece.
Gönlüm bir virane, umutlar tükenmiş,
Hayat bir oyun, bizlerse figüranlarız.
Her sabah yeni bir savaş, her gece bir yenilgi,
Kaderin cilvesi, çaresiz bekleyişimiz.
Yarın ne getirir bilinmez, belirsizlik hakim,
Belki bir ışık doğar, belki de karanlık sürer.
Ama ben yine de direneceğim hayata karşı,
Küllerimden doğacağım, yeniden, bir anka kuşu gibi.