Önce sessizlik çöker içime
Tüm gürültüler diner, sadece seni ararım
Yeniden yeşeren, topraktan fışkıran umut gibi!
Sonra yalnız akşamlar gelir
Sonra derin bir nefes alırım, sanki kurtulurum
Bir rüzgar esse de birlikte savrulsak.
Bin kere unuttum, yine hatırlarım
Kaybetmekte ve kazanmakta, varlıkta ve yoklukta
Çağımız bambaşka, bize özgü
Uzak olsak bile kalplerimiz bir
Ayrı düşsek yıkılmayız, biliyorum.
İçim bahar yağmurlarıyla yıkanmış gibi hafif
Sen uzaktayken bile bilirim ki
Dar sokaklarda gün batımları
Üst üste beş kere hasret, beş kere özlem
Sen uzaktayken bile bilirim ki
Biten her gün yeni bir başlangıçtır.
Arasıra gelmiyor değil aklıma
Unutulmuş aşkların yalanları
Ama dürüst olmak gerekirse, ne gizleyeyim
Sensiz geçen her an yeniden doğmak gibi.
Bir yanıt yazın