Yorgun düşmüş bir çağın sancıları bunlar
İçimde biriken öfke, bir nehir gibi akar
Kırık dökük hayallerin izleri yüzümde
Yüzleşirken aynadaki yabancıyla her sabah
Anlıyorum ki evrim, bir yalnızlık türküsü
Benliğimde yankılanan bu sessiz çığlık
Arayışın, kaçışın, vazgeçişin resmi
Umut, bir serap gibi uzakta belirir
Kirpiklerimde asılı kalan bir damla yaş
İsyanım, ruhumun derinliklerinden yükselir
Kül Renginde Şafaklar
Bir yanıt yazın