Yarım kalmış düşlerle dolu bu şehirdeyim;
Sessizce büyüyen bir korkudur içim.
Her adımda yeni bir yalan öğrenirim,
Kaybolmuş umutların gölgesindeyim.
Yüzümde sahte bir gülümseme gizli,
Ruhumda açılan yaralar derin.
Kalbimde biriken acılar gizli,
Yorgun gözlerim, anlatır her şeyi.
Bir çıkış yolu ararım bu karanlıkta,
Belki bir ışık belirir uzakta.
Ama biliyorum, her şey boşuna,
Çünkü ben, kendi içimde kayboldum.
Kendime verdim bir söz, tutamam ki.
Yine de umutla beklerim belki.
Bir yanıt yazın