Kül, Düş, Yabancı

Mucizeyi yitirmiş çocukluk
Yüzünde birikmiş nemli toprak
Gölgesini arar taş duvarlarda
Geçmişin yankısı vuran seste
Uzak bir anı çağırır
Her mevsim düşen yaprak
Sessiz bir kabulleniş
Yabancı bir yüz aynada
Kül rengi bir bekleyiş
Düş kırıklığı kokan şehir


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir