Kirpiklerimde Asılı Kalan

Yüzüme düşen her gölge senin eserin,
Aydınlık ararken karanlığa hapsoldum.
Bir umut yeşerttim, kurak topraklarda,
Sevda sandığım, bir yanılgıdan ibaretmiş,
Yalan gülüşlerde kaybolan benliğim.
Her şarkı bir sitem, her nota bir ah,
Sessiz çığlıklarım yankılanır içimde.
Aşkın ateşiyle yanıp kül olmadan,
Uzaklaşmalı bu sahte cennetten,
Kendime dönmeli, yeniden doğmalıyım.
Belki bir gün unuturum bu hayal kırıklığını,
Belki bir gün affederim seni ve kendimi.
Ama asla unutmayacağım bu dersi;
Gerçek sevgi, yalan vaatlerde değil,
Kendinde saklıdır, ruhunun derinliklerinde,
Yeniden sevebilmek için önce kendini sevmek gerek,
Unutma, her veda yeni bir başlangıçtır.