Sözler verildi, inanıldı çokça
Gözler değdi, ateş büyüdü usulca
Yarınlar bizim, denildi defalarca
Peki, ya şimdi sustuğun bu an?
Sadakat bir köprüydü, yıkıldı mı ne?
Geriye dönülmez yollar çizildi yine
Gerçek, bir maskeydi, düştü yüzünden
Şimdi kim haklı, kim suçlu bilemem
Yine de affeder miyim, kendime bilemem.
Kirpikler Arası Yeminler
Bir yanıt yazın