Kirli Fırça

Tuvalde bir rengin boğulduğu,
ressamın isyanı genç bir melodi.
Duygudan dinledim bu hikayeyi,
atölyede gri bir ikindiydi.
Boyalar aktı, umut söndü.
Fırçaya değen ölümdü.
Bu dünya bir kuru yaprak,
kaleminden akan bir dert.
Boyalar aktı, umut söndü,
hemen değil, yavaş yavaş,
ruhları çürür, dağılır.
Boyalar aktı, umut söndü.
Fırçaya değen ölümdü.
Suyla, sabırla arınan,
bu kırılgan, bu yorgun,
fırçaya değen ölümdü.
Hemen değil, yavaş yavaş,
ruhları çürür, dağılır.
Fırçaya değen ölümdü…