Kırık Zil Sesi

Bekleme beni artık o kapıda,
Bir bayram sabahı daha soldu içimde.
Yarım kalmış bir veda gibi asılı kaldı,
Yüzünde gördüğüm o acı maske.
Çocukluğumun coşkusu çoktan kayıp,
Artık o şenlik benim için bir yara.
Unutulmuş duaların yankısıdır şimdi bu sessizlik,
Ellerim boşlukta, gözlerim uzaklarda bir anı arar.
Her bayram, bir eksiklik, bir yitik umut,
Yüreğimde büyüyen bir acı sancı.
Belki bir gün affederim, belki unuturum,
Ama o kırık zil sesini asla duyamam bir daha.
Her şey değişti, mevsimler bile aynı değil.
Gözyaşlarım sel oldu aktı içime,
Çaresizliğim bir girdap gibi beni içine çekti.
Yine bir bayram, yine yalnızlık,
Kalbimde bir sızı, bitmeyen bir hasret.
Sakladım gözyaşımı herkesten,
İçimde kanayan yarayı gizledim.
Bayram değil artık bu bana,
Kara bir leke, kapanmayan bir yara.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir