Şehirde açan, toprağa hasret, kir çiçeği,
Asfaltın çatlağından umut filizlenir.
Betonda yeşeren, sessiz bir dileği,
Masumiyet kokan, ruhumuz dinlenir.
Büyür, serpilir, griye inat durur,
Kalabalık içinde, yalnız bir figan.
Betonun kalbinde, aşkla yoğrulur,
Yüzünde tebessüm, kalbinde isyan.
Güneşi özleyen, toprakla birleşen,
Büyür, serpilir, hayata tutunur.
Umutsuz kalplere, sevinç veren,
Her zorluğa rağmen, hayatı savunur.
Şehrin ortasında, bir mucize gibi,
Kir çiçeği açar, hayatın sırrı.
Kir Çiçeği
Bir yanıt yazın