paslanmış bir anahtar düşmüş avuçlarıma
yüreğimin en derin köşesinde saklı
unutulmuş bir sandık
gün yüzü görmemiş anılarla dolu
belki de en iyisiydi açmamak
çünkü biliriz ki zaman acımasızdır
yeni bir hayat kurmak isterken
geçmişin hayaletleri musallat olur
ruhumuza sessizce
oysa biz sadece ilerlemek istiyoruz
kırık dökük umutlarla yola devam
oysa kalbimiz bir enkaz yığını
korkarım açmaya
çünkü biliriz ki
o sandıktan çıkacak olan
sadece pişmanlık ve hüsrandır
unutmak mümkün mü sahiden
yüreğime kazınan o silinmez izleri
kaçmak ne mümkün
geçmişin gölgesi hep peşimizde
oysa biz sadece huzur arıyoruz
kaybolmuş bir cennette
ama ne fayda
sandık kilitli
Kilitli Sandık
Bir yanıt yazın