Kibir Bir Yanılsamaymış

Sen benim gölgemsin
Güneşte kaybolan bir iz gibi
Hiç miydin bilmem ki kimsin
Büyüdükçe küçülen deniz
Sen benim gölgemsin
Kibrinle ördüğün duvar örülmez
Belki de bir yalanın ortasındasın
Nasıl gökyüzüne bir çizgi çekmek
Aklınla kalbe vurduğun düğüm
En fazla taşra meyhanelerinde
Liseli bir hayal kırıklığı yaşamak
Umutsuzluğu doyasıya süslü
Akşama doğru doyasıya ürkek
Gözleri her daim kaçamak bakışlarda
Sen benim gölgemsin
Hiçbir sevdaya karışmışlığım
Daha yazılmamış bir hayat hikayesinde
Hiç miydin bilmem ki kimsin
Ne çok sessizliğin silemediği
Zaten silik bir otobüs durağında
Sen benim gölgemsin
Yabancı bir melodi gibi eksik
Kurak bir toprak gibi çatlak
Hiç miydin bilmem ki kimsin
Rüyalarımın arasında kaybolduğum
Çaresiz sesimle fısıldayarak