Kentin Uyuyan Yüzü

Biz bu beton yığının gölgesindeyiz
Böyle bir telaş içinde kaybolup gidecek
Yorgunum, yorgunsun, kim teselli edecek.
Ve onlar, hüznünü saklayıp caddeye karışanlar
Ceplerinde unutulmuş bir biletle yürüyecek
Bir kırık umuda tutunarak hayata
Ya da onlar mı ki sabahlara kadar bir bar taburesi
Biri bir sigara dumanıyla ya da bir yağmur sesiyle hatırlanarak
Ansızın silebilir ki silik anıları
Ne tuhaf
Evet, ne tuhaf, sabah oldu mu.
Çeşmelerden damla damla akan yalnızlıklar
Biriktirsek, biriktirsek, neye yarasak
Litresi beş liradan sular hiç kimseyi doyurmayacak.
Bir yanda kalabalık içinde, bir yanda
Ey şehir, ey o bitmeyen gece.