Kendine Adanmış Anıt

böyle sessiz bir ikindide,
yitirilmiş cesaretin gölgesinde
bir veda töreni telaşına
kapılıyorum…
damarlarımdaki o eski davayı
unutulmuş bir zafer şarkısına dönüştürüyorum…
sanki adını hiç duymadığım
bir yunan tragedyasında
kaderimin iplerini örüyorum yeniden..
içimde yankılanan kahramanlık,
boş bir kadeh gibi süzülüyor gözlerimden…
ve ben ne zaman,
kim için savaşsam,
hâlâ kendime ihanet ediyorum!