Kendilik

Sen derin bir aynada silik bir suretsin,
Bazen tanıdık bazen bilmediğim bir kimsesin.
Bir yanım sana koşar, bir yanım dur der usulca;
Sen hem bir yakınlık hem de bir mesafesin.
Gönlümde açan bir yarasın, kabuk bağlayan anısın.
Kimi zaman bir düş, kimi zaman gerçek bir andasın.
Bazen bir serap, bazen bir umut ışığısın,
Kimi zaman bir sır, kimi zaman aşikar bir duraksın.
Sen ruhumda dans eden bir gölgesin, sessizce salınan.
Belki de aradığım, belki de kaçtığım bir bilinmezsin.
Sen hem bir karmaşa hem de sade bir nefessin.
Sen içimde büyüyen bir yabancı, durmadan değişen,
Bazen bir özlem, bazen bir pişmanlık, içimde gezinensin.
Sen ben miyim, yoksa benden ayrı bir ben misin?
Belki bir maske, belki de en çıplak halimsin.
Sen hem bir arayış hem de kayboluşun kendisisin.
Bazen bir kurtuluş, bazen de bir esaretsin.
Sen karmaşık bir denklem, çözülmeyi bekleyen,
Bazen bir çelişki, bazen bir uyum, içimde yeşeren.
Sen hem bir başlangıç hem de sonsuz bir döngüsün.
Sen acıtan bir gerçek, tatlı bir hatırasın.
Belki de sen bensin, en derinlerde saklanan,
Belki de sen hiç olmadın, sadece bir yanılsamasın.
Sen hem bir bilinç hem de bilinçaltımın derinliğisin.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir