Bir zamanlar ben de inanırdım
Her şeyin bir anlamı olduğuna
Şimdi kayıp o inanç.
Arıyorum sokaklarda, gecelerde
Bir ışık huzmesi, bir sıcak el arıyorum
Belki bir çocuk gülüşünde bulurum
O kayıp inancı yeniden.
Boş umutlar, yalan vaatler sardı dünyayı
Her şey sahte, her şey yapay bir gösteri
İnsanlık nereye gidiyor diye soruyorum
Cevap yok, sadece yankı var.
Yitirdim kendimi kalabalıklar içinde
Bir yabancı gibi dolaşıyorum bu şehirde
Anılarım birer birer siliniyor hafızamdan
Kimdim ben, neydim ben, unutuyorum
Hatırlamıyorum artık.
Belki de hiç olmadım, belki de bir hayaldim
Belki de bu dünya bir yanılsamadan ibaret
Arıyorum, arıyorum ama bulamıyorum
O kayıp inancı, o kayıp umudu
Belki de aramak boşuna, belki de yoktu hiç
Belki de ben sadece bir gölgeydim.
Bir yanıt yazın