Karanlıkta Bir Fısıltı

Ruhumun kuytularında saklanan
o eski tanıdık, bir gölge gibi
usulca sokuluyor yanıma
şeytan değil, belki de
sadece benliğimin
yok saydığım
karanlık bir parçası
Yüzleşmekten kaçtığım
aynada gördüğüm yabancı
belki de en samimi yoldaşım
kusurlarımın, pişmanlıklarımın
ve tüm o bastırılmış arzuların
sessiz çığlığı
Bir labirentin karmaşık yollarında
kaybolmuş bir gezginim sanki
ne çıkış yolu biliyorum
ne de geriye dönebiliyorum
yalnızca o karanlık fısıltıya
kulak veriyorum çaresizce
ya da belki de umutsuzca.