Kış geldi, içime hüzün çöktü yine.
Sanki her kar tanesi bir anı, silinene.
Yüreğimde bir sızı, derine.
Beyaz örtü serilmiş, unutulmuş yollara,
Kaybettim adımı, sığındım yalana.
Yüzümde donan gülüş, sahte bir bahane,
Ardında saklanan acı, bir define.
Sessizliğin şarkısı, fısıldar kulağıma,
Geçmişin hayaletleri, dolanır odama,
Kış masalı, bir türkü dilde.
Beklemek zordur, bilirim.
Bir umut ışığı, belki de.
Düşler buz tuttu, erimez gayrı.
Yüreğim kan ağlar, gizlice.
Yalnızlığın soğuk nefesi.
Belki de bir gün geçer bu kış,
Güneş doğar yeniden, içime.
Ama şimdi, kar yağıyor usulca,
Saklıyorum kalbimi, derince,
Ve bekliyorum baharı, özlemle.
Sözler donuyor,buz tutuyor dilde.
Bir yanıt yazın