Kapanan Defter

Bu şehir o kadar yabancı ki bana,
Kaybol benim gibi bir izbe de diyor.
İçimde hesapsız kalmış bir veda,
Söyle bitmemiş sözlere diyor.
Ey kalp, unutmaktan yorulmadın mı hiç?
Geçen bir zamana benziyor her geçiş,
Sanki içimden bir ses sessizce fısıldar,
Yalnızlık baki aleme diyor.
Düşlerden gerçeğe inerken hayat,
Bende bir kırgınlık telaşı var…
Kapanan deftere yazılan son satırlar,
Vazgeç artık yeni bir güne diyor.
Beklenen ne varsa hepsi yalanmış,
Yüreğimde bir sızı derinlere akar,
Teselliyi unut, kalbin artık harap.