Hiçbir şey eskisi gibi değil artık
Renkler solgun, sesler boğuk
Düşler yarım, umutlar kırık
Saatler durmuş, zaman akmıyor
Rüzgar bile uğramıyor pencereme
Yüzümde derin bir çizgi, anlamsız bir gülümseme
Beni kimse anlamıyor.
Kelimeler kifayetsiz, cümleler eksik
Bir boşluk var içimde, dolmuyor bir türlü
Aşk bile teselli etmiyor bu acıyı
Yalnızlık bir zırh gibi sarıyor beni
Gözlerim uzaklara dalıyor hep
Ne yapsam geçmiyor bu sancı.
Belki bir merhem
Belki bir şiir
Belki de yeni bir başlangıç.
Ama nasıl
Bu karanlıkta
Yolumu nasıl bulurum
Ben şimdi?
Kalbin Kırık Aynasındaki Suret
Bir yanıt yazın