Kader Çizgisi

Benim işim böyle,
Kent siluetini seyre dalarım akşam.
Herkes evine dönerken.
Benim nöbetim başlar.
Binalar yükselir kimi zaman,
Kim planlar bilmem;
Ben izlerim.
Hesap sorarım bazen de,
O da benim görevim;
Bir cephe düşünürüm karşımda,
Bir gölge düşünürüm arkasında,
Bir yalnızlık düşünürüm içinde,
Ne anlatacağını kestiremem.
Her tuğla bir hikaye,
Her cam bir göz,
Her beton bir yürek,
Ben şehrin nabzıyım.
Sessizce dinlerim.