Her şey silinirken zihnin aynasında
Bir boşluk belirir, tanıdık bir his
Dünle yarın arasında asılı kalmış
Yüzler erir, sesler uzaklaşır
Kelimeler anlamını yitirir bir bir
Yeniden doğuşun sancısıdır belki de
Ufka doğru uzanan bir yolda yürürsün
Geçmişin izleri silinmiş, tozlu bir hatıra
Her adımda biraz daha arınır ruhun
Gelecek belirsiz, sisler içinde saklı
Ama içindeki umut bir fısıltı gibi
Yolunu aydınlatır, yeni bir başlangıçtır bu
Unutma.
Kabuksuz Anılar
Bir yanıt yazın