Bir yanda siren çalıyor
Bir yanda şehir uyanıyor,
Umutlar beton gibi sertleşir
Gökdelen dibinde yalanıyor.
Neon ışıklar altında Cassandra!
Maskesine bulaşır ruj izleri.
Açılır yüreği sanal ekranda,
Seyrederdi yalnız gölgeleri.
İnsan ruhu o zamanlar da vardı
Daha kırılgan, daha karmaşıktı ama şimdikinden
Unuttular ruhunu Cassandra’nın
Neon ışıklar gibi karardı.
Şimdi de kalpler ekranlarda,
Minik emojiler, filtreli bakışlar.
Ama nerde onlar, nerde Cassandra
Nerde hakikat içindeki çıkışlar.
Bir yanıt yazın