İçsel Pusula

Ruhumda bir harita, kayıp şehirler çiziyor,
Vicdanım bir pusula, sürekli yön değiştiriyor.
Sessizce dinliyorum, iç sesimin fısıltısını,
Kaybolmuş umutların yankısıyla besliyorum.
Yüzleşmekten korktuğum gölgeler beliriyor,
Hatıralar bir labirent, çıkış yolu arıyorum.
Biriken pişmanlıklar, kalbimi ağırlaştırıyor.
Gözyaşlarım bir nehir, akıp gidiyor derine,
Affetmek mi zor, unutmak mı bilmem yine.
Yalanlar bir maske, yüzümü örtüyor her gün,
Arınmak istiyorum, kendimden, herkesten.
Sükûnet bir liman, ruhuma iyi geliyor,
Düşüncelerim bir fırtına, dinmiyor.
Kendime dönüyorum, usulca, yavaşça,
Kabuğumdan sıyrılmak istiyorum artık.
İçimde bir savaş, iyilikle kötülük arasında,
Dinginlik bir mucize, saklı en derinimde.
Kendimi bulmak için, yola koyuluyorum,
Yalnızlığın karanlığında, ışığı arıyorum.
Vicdanım rehberim, adımlarımı yönlendiriyor,
Gerçeğin aydınlığına ulaşmak ümidiyle.