Bak nasıl eğlenir, pervasızca güler, hiç utanmaz!
Ne yapsa yine de alkış, yine de aferin almaz.
Bu devran böyle döner, sanma ki bir gün durulmaz,
Her sahte tebessüm bir yalandır, asla unutulmaz.
İçi boş törenlerle gönül doymaz.
Ne anlamı var ki bu şatafatın, bu yalan cilânın?
Hakikat nerede saklı, kimse bilmez sırrını.
Göz boyamakla geçmez ömrün, kalmaz tadı tuzu.
Bir gün gelir, öder herkes kendi oyununun borcunu.
Bir yanıt yazın