Hayal Kur Delikanlı Hayal Kur

Hişt çocuk dön bak bir an
Düş dedik sana be hey
Yoksa vakit tamam mı sandın
Başını eğme öyle sabaha kadar
Uyan bre eski zaman çocuğu
Gözünü aç artık ne olur
Hayal kur delikanlı hayal kur
Aman abim ne diyorsun sen böyle
Bir şeyler anlat şu uyuşuğa
Ruhumu kararttı akşama kadar
Ne
Büyümüş mü dedin
Gitmiş mi o eski neşesi
Yok yedi kat yerin dibine batsın
Yıl oldu bu duvar dibinde oturalı
Ağabey aşağı ağabey yukarı
Bir ömür geçti sanki en başından
Külahıma anlatsın o bu hikayeleri
Yok efendim buralarda değilmiş kendisi
Gelecekmiş
Londra mı ne yalanıysa
Yüz katlı bir binadaymış
Yöneticiymiş
Üstünde lacivert ceket
Altında gri pantolon
On senedir ordaymış de
Ölüyormuş özlemden
Döne döne kararmış
Kara duman sarmış hayallerini
Yediği nane buymuş
Beni de çocuk sanmış
Hiç güleceğim yoktu abim
Sahi utanmış mı herif
Ya unuttuysa beni diyor ha
İş başında ağlamasın itoğlu
Unuturum tabiy
Evde annesi varmış bekleyen
İki de kız torunu
Öyleyse kalbin nerdeydi ulan
Edebinle seveyaydın
Siz söyleyin abim öyle di’mi yani
Allah akıl versin abim
Herif sahiden utanıyor benden
Hadi çocuk yürü bakalım
Bırak bu yönetici hallerini
Öyle mahzun mahzun bakma yüzüme
Ha şöyle yaslan omzuma doğrul
Ben de yorgunum ama zararı yok
Bir de umut buluruz sana
Ha gayret yiğidim ha gayret
Çoğu geçti azı kaldı
Hayal kur delikanlı hayal kur