Hatıralar Mülkü

Bende saklı kalırsın, ey solgun hatıram,
Bir zamanlar gülşen olan, şimdi hazan bağım!
Kim bilecek ki: Sen yaşarken ben gömülürüm,
Uğruna feda ettiğim o gençlik çağım?
Sana baktıkça içimde bir yangın büyür,
O eski neşem, sevincim, umudum söner.
Hatıralar mülkünde bir garip gezgin,
Kaybolmuş yollarımda, izlerim silinir.
Sensiz geçen her an bir ölümdür bana.
Gözyaşlarım diner, acım yine de tiner.
Ne kadar da uzaklaştım o günlerden,
O mesut anılar, artık birer hayalden.
Kalbimde taşıdığım bu yükle yaşarım,
Unutmak mümkün mü, seni ey sevgili yârim?
Her nefeste seni anmak, bir ah çekmek,
Bir ömür boyu sürecek bu hasretim,
Sensiz hayat, ruhuma bir işkenceden.
Git gide kaybolurum
Sensiz geçen zamanda
Hatıralar denizinde
Biliyorum ki bir gün kavuşuruz elbet,
O sonsuz âlemde, ebediyete dek.
O güne kadar sensiz yaşamak ne zor!
Sensiz geçen her an ruhuma bir kor.