Sevaplar birikiyor içimizde sessizce
Ağaçlar gibi kök salıyor derine
Yasak elmaların tadı kalıyor dilde
Rüzgar okşuyor dalları telaşla
Yeşilin tonları değişiyor hızla
Aşk saklanıyor yaprakların arasında
Güneş batarken kızıl bir perde
Veda busesi konduruyor her yere
Bir umut filizleniyor yeniden içimde
Sevaplar aşkla karışıyor derinde
Bir yanıt yazın