Gönül bu, durmaz yerinde,
Eskimiş bir tren vagonunda,
Yol alır kendi derdinde.
Ne dün bitti, ne yarın var,
Sadece şimdi, içimde bir sızı.
Aşk mı desem, yoksa yalan mı?
Bir sis perdesi çökmüş, bakışım donuk,
Hatıralar bir bir canlanır,
Gözümde yaş, dilimde unutulmuş şarkı.
Unutmak kolay mı sandın,
Gönül ki yangın yeri, küller savrulur.
Bir garip telaş, bir boşluk hissi,
Ne yapsam, nereye gitsem,
Bu gönül firarda, kendi halinde,
Kaybolmuş bir şehir gibi, sensiz.
Gönül Firarda
Bir yanıt yazın