Gölgesi Kaybolan Ağaç

Ben insanım diye övünür durursun,
Vicdanın aynası temiz midir ki?
Her gördüğün yüze selam verirsin,
İçten bir gülüşün var mıdır ki?
Bir gün gelir dünya sana dar olur,
Dost dediğin yüzler sana yabancı olur,
Gönlün bir garip kuş gibi çırpınır durur,
Sevgi tohumunu ektin midir ki?
Her sözün bir ok gibi kalbe saplanır,
Yalanın deryası seni boğar inan ki,
Bir kuru yaprak gibi savrulursun belki,
Doğruluk elinden tuttun mudur ki?
Şöhretin ateşi seni yakar durur,
Servetin zinciri seni bağlar inan ki,
Bir gölge gibi kaybolursun sonunda,
İnsanlık dersini aldın mıdır ki?
Garip Yunus der ki, bu dünya fanidir,
Ne malın ne mülkün seninle gelir ki,
Gönül gözün açık olsun, uyan artık,
Gerçek dervişlik budur, anladın mı ki?
Yoksa bu dünyaya boşuna mı geldin ki?