Gökyüzü Bekçileri

Kimdir o tepemde dolanan ak kanat,
Bir hayal mi, yoksa gerçeğin ta kendisi?
Yeryüzünde bir iz bırakmadan kanat çırpan,
Kalbinin sesiyle yön bulan bir elçi mi?
Güzelsin ya, ne olursan ol, düştün rüyama;
Çok değil gökyüzünde kaybolup seni bulduğum,
Ancak sen ışıltınla yakışırsın semama;
Uzaklardan bir tebessüm, içimde duyduğum.
Eğil bak aynaya, oradadır ruhunun derinliği,
Sen gel beni anla, uçuşumuz yarım kalmasın,
Her düşüşümde kanatlarımın altında bileyim;
Seninle olsun her iniş, her yeni kalkışım.
Yeryüzü bana dar, gökyüzü sensiz anlamsız,
Birlikte yazalım kaderin sonsuz romanını,
Aşkımızın rengiyle boyayalım evreni.
Yorgun ruhum seninle buldu huzuru,
Artık bulutlar yorganım, yıldızlar şahidim.
Kimseler bilmez bizim bu sırrımızı,
Gökyüzü bekçileri, ebedi sevgilileriz.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir