Gece Yarısı Telefonları

Uykudan uyandıran o tanıdık titreme,
Eski bir şarkının yarım kalmış hevesi.
Açsam mı, kapatsam mı bilmem,
Gece yarısı telefonları, aşkın son nefesi.
Bir zamanlar umut vardı,
Şimdi sadece bir yüktür adı.
Sessizce kapanır kapılar ardı.
Belki de bir pişmanlık yankısıdır bu,
Yitirilmiş bir geleceğin habercisi.
Hangi cesaretle aranır bunca zaman sonra,
Kırık dökük kalplerin tamircisi.
Yarın unutulur belki bu gece,
Bir rüya gibi silinir her şey.
Ama o titrek ses, o yarım kelime,
Yüreğimde kalır, bir ömürlük keşkelerle.
Çalmasın artık, bitsin bu işkence,
Uyansın artık sabah, bitsin bu gece.
Sussun artık telefon, dinsin bu sancı,
Son bulsun artık bu bitmeyen bilmece.