Nisan ortası, şehirde sisli bir gün;
Bir garip uyanış, yorgun ve bitkin;
Yalnız ben miyim böyleyim bilmem;
Gökyüzü de sanki küskün, bezgin;
Bir tuhaf, kuşların sesi bile.
Bakma gamsızım, aldırmazım sanma;
Benim de umutlarım vardı bir zaman.
Aşkmış, kariyermiş, başarı hırsıymış;
Boşuna yormuşum kendimi anladım.
Yaşlanırız diye mi korkuyoruz?
Ne verdik, ne aldık şu yalan dünyada
Sevgiden başka?
Ölünce belki her şey anlamlanır,
Ölünce biz de huzur buluruz;
Aşkmış, kariyermiş, başarı hırsıymış,
Hepsini unuturuz.
Geç Gelen Sabah
Bir yanıt yazın