Bir devrim sancısı gibi akşam çöker şehre,
Yalnız bir umut ışığı kalır dilde.
Beton ormanlar yürür dururlar,
Yüzler tanıdık ama yabancı.
Uzakta eski bir şarkı: Derinden bir İstanbul!
Temellerinden sarsılan hatıralar
Kaybolmuş bir geleceğin fısıltıları:
Kapadokya rüyasına ağlayan turnalar, Mardin.
Uzaklara bir gülüşün vardı kalabalıkta
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.
Yaralı bir serçe gibi çırpınır içimde,
Ezeli bir yabancılık.
Solgun bir anı.
Bir yanıt yazın