Ezelden Bir Yankı

Ruhumun derinlerinde saklı bir özlem
Kaybolmuş bir çağın fısıltısı gibi
Yüzyıllar öncesinden süzülmüş bir anı
Belki bir aşk, belki bir savaş, belki bir umut
Yüzümde beliren anlamsız bir tebessüm
Nedensiz bir hüzün çöküyor içime
Ezelden bir yankı bu, derinden gelen
Şimdi kalabalıklar içinde yalnızım
Gözlerim bir anlam arıyor her yüzde
Yabancılaşıyorum bu modern zamana
Ruhum ait olmadığı bir yerde sürgün
Bir arınma isteği büyüyor içimde
Kendimi bulmak, özüme dönmek için
Her köşe başında bir maske görüyorum
Sahte gülüşler, yalan sözler, boş vaatler
Yürekler paslanmış, duygular körelmiş
Bir ışık arıyorum karanlıkta
Bir el uzansın istiyorum derinden
Beni bu sahtelikten kurtarsın, arındırsın
Ezelden gelen o sesi yeniden duyur
Sessiz bir çığlık yükseliyor içimden
Kimse duymuyor, kimse anlamıyor
Belki bir gün o yankı gerçek olur
Arınırım bu çağın kirlerinden
Bambaşka bir ben doğarım küllerimden