Eylülüş

Ben bir Eylül’dür tutturmuşum, ah ne hoş
Eylül’lü hayaller kurup avunuyorum, ne şahane
Solgunsa yüzüm aynalarda
Bir tutam Eylül çalıyorum, canlanıyorum
Yürüyüşler yapıyorum
Şarkılar dinliyorum Eylül üstüne
Takvimim her zaman Eylül’ün ortasında
Ya da Eylül’ü bitirmeye yakın
Nereye dönsem aklımda o
Gözlerimi kapatsam içimden Eylül geçiyor
Bana sorarsanız aylardan Eylül’deyim
Günlerden Eylülsarısıdır
Odur her gün beni güldüren
Onun hüznüdür sinmiş şehre
Onun sesidir yağmurda duyduğum
Akşam serinliğinde onun dokunuşu
Başka mevsimi anmayın yanımda darılırım
Eylül’ü anacaksanız ne ala, dinlerim sizi
Bir çay da sizinle içerim, Eylül’lü
İki kelam ederiz
Onu siz de seversiniz benim gibi
Ama yok öyle yağma, Eylül’ü size vermem
Alın en sevdiğim kitabı size armağan edeyim
Cebimde bir demet kuru yaprak var
Onları da alın isterseniz
Ben Eylül’ü düşünürüm, ısınırım
Üç kere adını mırıldanırım, içim huzur dolar
Yalnızlık da bir şey mi
Unutulmak bile koymaz
Eylülsüzlük kadar